прыўзня́ты, -ая, -ае.

1. Бадзёры, ажыўлены.

П. настрой.

2. Высокі, урачысты.

П. тон.

|| наз. прыўзня́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыўзня́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыўзня́ты прыўзня́тая прыўзня́тае прыўзня́тыя
Р. прыўзня́тага прыўзня́тай
прыўзня́тае
прыўзня́тага прыўзня́тых
Д. прыўзня́таму прыўзня́тай прыўзня́таму прыўзня́тым
В. прыўзня́ты (неадуш.)
прыўзня́тага (адуш.)
прыўзня́тую прыўзня́тае прыўзня́тыя (неадуш.)
прыўзня́тых (адуш.)
Т. прыўзня́тым прыўзня́тай
прыўзня́таю
прыўзня́тым прыўзня́тымі
М. прыўзня́тым прыўзня́тай прыўзня́тым прыўзня́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўзня́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыўзня́ты прыўзня́тая прыўзня́тае прыўзня́тыя
Р. прыўзня́тага прыўзня́тай
прыўзня́тае
прыўзня́тага прыўзня́тых
Д. прыўзня́таму прыўзня́тай прыўзня́таму прыўзня́тым
В. прыўзня́ты (неадуш.)
прыўзня́тага (адуш.)
прыўзня́тую прыўзня́тае прыўзня́тыя (неадуш.)
прыўзня́тых (адуш.)
Т. прыўзня́тым прыўзня́тай
прыўзня́таю
прыўзня́тым прыўзня́тымі
М. прыўзня́тым прыўзня́тай прыўзня́тым прыўзня́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўзня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыўзня́ты прыўзня́тая прыўзня́тае прыўзня́тыя
Р. прыўзня́тага прыўзня́тай
прыўзня́тае
прыўзня́тага прыўзня́тых
Д. прыўзня́таму прыўзня́тай прыўзня́таму прыўзня́тым
В. прыўзня́ты (неадуш.)
прыўзня́тага (адуш.)
прыўзня́тую прыўзня́тае прыўзня́тыя (неадуш.)
прыўзня́тых (адуш.)
Т. прыўзня́тым прыўзня́тай
прыўзня́таю
прыўзня́тым прыўзня́тымі
М. прыўзня́тым прыўзня́тай прыўзня́тым прыўзня́тых

Кароткая форма: прыўзня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўзня́ты

1. прич. припо́днятый;

2. прил. припо́днятый;

п. настро́й — припо́днятое настрое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыўзня́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыўзняць.

2. у знач. прым. Злёгку падняты, узняты ўгару. Нос прыўзняты, губы прыпухлыя, над ілбом непакорліва звесіўся рыжы віхорчык. Гамолка. Чорны фрак утульна сядзеў на яго шырокіх прыўзнятых плячах. Галавач.

3. у знач. прым.; перан. Радасна-ўзбуджаны, ажыўлены. Ва ўсіх салдат быў прыўзняты настрой: нарэшце яны ў гэтай самай Германіі, вайне канец, цёплая вясна на дварэ. Карпюк. Ігнась зайшоў у хату, прыўзняты, як на крылах, і Марына заўважыла гэтую прыўзнятасць, гэтую яго радасць. Лупсякоў. // Высокі, урачысты. Тон ліста быў прыўзняты, урачысты. Гарэцкі. Вось чаму мы так лёгка адрозніваем свабодную, амаль гутарковую манеру апавядання Якуба Коласа ад крыху прыўзнятай, блізкай да кніжнай манеры З. Бядулі. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманты́чна-прыўзня́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раманты́чна-прыўзня́ты раманты́чна-прыўзня́тая раманты́чна-прыўзня́тае раманты́чна-прыўзня́тыя
Р. раманты́чна-прыўзня́тага раманты́чна-прыўзня́тай
раманты́чна-прыўзня́тае
раманты́чна-прыўзня́тага раманты́чна-прыўзня́тых
Д. раманты́чна-прыўзня́таму раманты́чна-прыўзня́тай раманты́чна-прыўзня́таму раманты́чна-прыўзня́тым
В. раманты́чна-прыўзня́ты (неадуш.)
раманты́чна-прыўзня́тага (адуш.)
раманты́чна-прыўзня́тую раманты́чна-прыўзня́тае раманты́чна-прыўзня́тыя (неадуш.)
раманты́чна-прыўзня́тых (адуш.)
Т. раманты́чна-прыўзня́тым раманты́чна-прыўзня́тай
раманты́чна-прыўзня́таю
раманты́чна-прыўзня́тым раманты́чна-прыўзня́тымі
М. раманты́чна-прыўзня́тым раманты́чна-прыўзня́тай раманты́чна-прыўзня́тым раманты́чна-прыўзня́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свято́чна-прыўзня́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-прыўзня́ты свято́чна-прыўзня́тая свято́чна-прыўзня́тае свято́чна-прыўзня́тыя
Р. свято́чна-прыўзня́тага свято́чна-прыўзня́тай
свято́чна-прыўзня́тае
свято́чна-прыўзня́тага свято́чна-прыўзня́тых
Д. свято́чна-прыўзня́таму свято́чна-прыўзня́тай свято́чна-прыўзня́таму свято́чна-прыўзня́тым
В. свято́чна-прыўзня́ты (неадуш.)
свято́чна-прыўзня́тага (адуш.)
свято́чна-прыўзня́тую свято́чна-прыўзня́тае свято́чна-прыўзня́тыя (неадуш.)
свято́чна-прыўзня́тых (адуш.)
Т. свято́чна-прыўзня́тым свято́чна-прыўзня́тай
свято́чна-прыўзня́таю
свято́чна-прыўзня́тым свято́чна-прыўзня́тымі
М. свято́чна-прыўзня́тым свято́чна-прыўзня́тай свято́чна-прыўзня́тым свято́чна-прыўзня́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

припо́днятый

1. прич. прыўзня́ты; см. приподня́ть;

2. прил. прыўзня́ты;

припо́днятое настрое́ние прыўзня́ты настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афектава́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты афектацыяй; штучна прыўзняты.

А. тон.

|| наз. афектава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)