прышчыпну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышчыпну́ прышчыпнё́м
2-я ас. прышчыпне́ш прышчыпняце́
3-я ас. прышчыпне́ прышчыпну́ць
Прошлы час
м. прышчыпну́ў прышчыпну́лі
ж. прышчыпну́ла
н. прышчыпну́ла
Загадны лад
2-я ас. прышчыпні́ прышчыпні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прышчыпну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышчыпну́ць сов., с.-х. прищипну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Спец. Адшчыпнуць вяршок парастка для спынення яго росту і ўзмацнення прытоку пажыўных рэчываў да іншых органаў расліны. Прышчыпнуць вусы агуркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышчыпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчы́пванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышчыпваць — прышчыпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прищипну́ть сов.

1. сад., уст. прышчыпну́ць, мног. папрышчы́пваць;

2. с.-х. папасынкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)