прыша́брыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыша́бру |
прыша́брым |
| 2-я ас. |
прыша́брыш |
прыша́брыце |
| 3-я ас. |
прыша́брыць |
прыша́браць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыша́брыў |
прыша́брылі |
| ж. |
прыша́брыла |
| н. |
прыша́брыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыша́бры |
прыша́брыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыша́брыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыша́брыць сов., тех. приша́брить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыша́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Спец. Падагнаць металічныя паверхні адну да адной шабраннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приша́брить сов., техн. прыша́брыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыша́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прышабрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)