прычу́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прычу́ецца |
прычу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прычу́ўся |
прычу́ліся |
| ж. |
прычу́лася |
| н. |
прычу́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прычу́цца сов. послы́шаться, почу́диться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычу́цца, ‑чуецца; зак.
Разм. Пачуцца, здацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)