Verbum

анлайнавы слоўнік

прычасці́цца, -чашчу́ся, -часці́шся, -часці́цца; -часці́мся, -часціце́ся, -часця́цца; зак.

У вернікаў: прыняць прычасце (у 1 знач.).

|| незак. прычашча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычасці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычасці́цца сов., церк. причасти́ться, приобщи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычасці́цца, ‑чашчуся, ‑часцішся, ‑часціцца; зак.

Удзельнічаючы ў абрадзе прычашчэння, прыняць прычасце (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

причасти́ться сов., уст., церк. прычасці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычашча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прычасціцца.

2. Зал. да прычашчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приобщи́ться

1. прылучы́цца, далучы́цца (да чаго), уключы́цца (у што);

2. церк. прычасці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычашчаць — прычасціць і прычашчацца — прычасціцца.

2. Адзін з абрадаў хрысціянскай рэлігіі, у якім веруючыя ў выглядзе хлеба і віна прымаюць быццам цела і кроў Хрыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далучыцца, прылучыцца, прымкнуць; прыстаць, прыстроіцца, прымазацца, прыткнуцца, уліцца, уключыцца, уступіць (кніжн.); прычасціцца (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)