прычапі́цца, -чаплю́ся, -чэ́пішся, -чэ́піцца; зак.
1. Моцна зачапіўшыся, павіснуць.
Да вопраткі прычапіліся ваўчкі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Тое, што і прыстаць (у 2 знач.; разм.).
Прычапілася хвароба.
3. перан. Тое, што і прыдрацца (разм., неадабр.).
П. да дробязі.
|| незак. прычэ́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца і прычапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прычапі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычаплю́ся |
прычэ́пімся |
| 2-я ас. |
прычэ́пішся |
прычэ́піцеся |
| 3-я ас. |
прычэ́піцца |
прычэ́пяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прычапі́ўся |
прычапі́ліся |
| ж. |
прычапі́лася |
| н. |
прычапі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прычапі́ся |
прычапі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прычапі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прычапі́цца сов.
1. (повиснуть, прикрепиться) прицепи́ться;
да суке́нкі ~пі́лася шы́шка — к пла́тью прицепи́лась ши́шка;
2. перен. (о болезни) приста́ть, прицепи́ться;
3. перен. приста́ть, привяза́ться, прицепи́ться;
п. з пыта́ннямі — приста́ть (привяза́ться) с вопро́сами;
~пі́ўся хуліга́н — приста́л (привяза́лся) хулига́н;
4. перен. придра́ться, прицепи́ться;
п. да дро́бязі — придра́ться (прицепи́ться) к пустяку́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычапі́цца, ‑чаплюся, ‑чэпішся, ‑чапіцца; зак.
1. Зачапіўшыся, прымацавацца, прыстаць да чаго‑н. Да вопраткі прычапіліся ваўчкі. // перан. Разм. Перадацца каму‑н., прыстаць да каго‑н. (пра якое‑н. адчуванне, стан, хваробу). Усяго.. [Хвашча] трэсла, і ён нават падумаў: ужо ж ці не трасца прычапілася да яго. Лупсякоў. Гэта ж часам і да старога як прычэпіцца сон, дык, здаецца б, не еў, не піў, а толькі б спаў. Сабаленка.
2. перан. Разм. Прыстаць да каго‑н. з надакучлівымі просьбамі, прапановамі і пад. — Чаго ты прычапіўся з гэтым кілішкам гарэлкі да пана? — сказаў хтосьці з мужчын. Пальчэўскі.
3. перан. Разм. Прыдрацца да чаго‑н. Калі Жэнька не крычыць, не муштруе.. [Юрку] — значыць, ён робіць усё як трэба, і ленту нацягвае так, што не прычапіўся б Завішнюк. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычэ́плівацца гл. прычапіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прицепи́ться прям., перен. прычапі́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
придра́ться сов., разг. прыдра́цца, прычапі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прычапіцца.
2. Зал. да прычапляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычэ́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прычапіцца.
2. Зал. да прычэпліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напрычэ́плівацца, ‑аецца і напрычапля́цца, ‑яецца; зак.
Прычапіцца ў вялікай колькасці. Напрычэплівалася водарасцей за вёслы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)