прыча́льваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыча́льваю прыча́льваем
2-я ас. прыча́льваеш прыча́льваеце
3-я ас. прыча́львае прыча́льваюць
Прошлы час
м. прыча́льваў прыча́львалі
ж. прыча́львала
н. прыча́львала
Загадны лад
2-я ас. прыча́львай прыча́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыча́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыча́льваць несов.

1. (привязывать) прича́ливать;

2. (о судах) прича́ливать, пристава́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прычаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. што. Падвёўшы да берага (зямлі), прывязаць (судна, дырыжабль).

2. Пра судна, дырыжабль: падысці, прыстаць.

|| незак. прыча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыча́л, -у, м. і прыча́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыча́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычальваць — прычаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыча́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прычальваць (гл. прычаліць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыча́львацца несов., страд. прича́ливаться; см. прыча́льваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прича́ливать несов.

1. (привязывать) прыча́льваць, прывя́зваць;

прича́ливать ба́рку к бе́регу прыча́льваць (прывя́зваць) ба́рку да бе́рага;

2. (приставать) прыча́льваць, прыстава́ць;

парохо́д прича́ливал к при́стани парахо́д прыча́льваў (прыстава́ў) да пры́стані;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыча́льванне ср.

1. прича́ливание;

2. прича́ливание, пристава́ние;

1, 2 см. прыча́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привора́чивать несов.

1. разг. прываро́чваць;

2. (повернув, подъезжать) прост. прываро́чваць, падваро́чваць;

3. (приставать к берегу) прыстава́ць, прыча́льваць;

4. уст., прост. прычаро́ўваць, прываро́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)