прыцішэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які прыцішэў, прыціхлы.

Прыцішэлыя вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыцішэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыцішэ́лы прыцішэ́лая прыцішэ́лае прыцішэ́лыя
Р. прыцішэ́лага прыцішэ́лай
прыцішэ́лае		 прыцішэ́лага прыцішэ́лых
Д. прыцішэ́ламу прыцішэ́лай прыцішэ́ламу прыцішэ́лым
В. прыцішэ́лы (неадуш.)
прыцішэ́лага (адуш.)		 прыцішэ́лую прыцішэ́лае прыцішэ́лыя (неадуш.)
прыцішэ́лых (адуш.)
Т. прыцішэ́лым прыцішэ́лай
прыцішэ́лаю		 прыцішэ́лым прыцішэ́лымі
М. прыцішэ́лым прыцішэ́лай прыцішэ́лым прыцішэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцішэ́лы прити́хший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцішэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прыцішэў; прыціхлы. З гары спускаліся і ехалі па прыцішэлых местачковых вуліцах ужо ў цемры. Мележ. Бацькі, як вучні ў прыцішэлым класе, Што ў перапынку штосьці натварылі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)