прыціска́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыціска́ю прыціска́ем
2-я ас. прыціска́еш прыціска́еце
3-я ас. прыціска́е прыціска́юць
Прошлы час
м. прыціска́ў прыціска́лі
ж. прыціска́ла
н. прыціска́ла
Загадны лад
2-я ас. прыціска́й прыціска́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыціска́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыціска́ць несов.

1. прижима́ть, прити́скивать;

2. прищемля́ть, прида́вливать;

3. прижима́ть;

4. перен. (строго требовать) прижима́ть;

5. перен. (ограничивать в правах) притесня́ть;

6. разг. (о холоде, морозе) уси́ливаться;

1-6 см. прыці́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыціска́ць ’мыць бялізну’ (круп., Жд. 1). Да ці́снуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго-што.

1. Націснуўшы, наблізіць да чаго-н.; прычыніць боль, націснуўшы чым-н., заціснуўшы дзе-н.

П. дзіця да грудзей.

П. палец дзвярамі.

2. перан. Стварыць суровыя, неспрыяльныя ўмовы, абмежаваць у чым-н., пазбавіць магчымасці адмаўляць што-н., адпірацца ад чаго-н. (разм.).

П. гультаёў. П. каго-н., каб той усё расказаў.

|| незак. прыціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыціска́нне, -я, н. і прыці́ск, -у, м. Прыцісканне павязкі да раны. Прыціск пячаткі да дакумента. Прыціск абібокаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́скацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Штурхаць, прыціскаць адзін аднаго ў цеснаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прити́скивать несов. прыціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прищемля́ть несов. прышчамля́ць, прыціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціскаць — прыціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахмыля́ць

прыціскаць што-небудзь (нахмыляць вушы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нахмыля́е нахмыля́юць
Прошлы час
м. нахмыля́ў нахмыля́лі
ж. нахмыля́ла
н. нахмыля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахмыля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)