прыці́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыці́рачны прыці́рачная прыці́рачнае прыці́рачныя
Р. прыці́рачнага прыці́рачнай
прыці́рачнае		 прыці́рачнага прыці́рачных
Д. прыці́рачнаму прыці́рачнай прыці́рачнаму прыці́рачным
В. прыці́рачны (неадуш.)
прыці́рачнага (адуш.)		 прыці́рачную прыці́рачнае прыці́рачныя (неадуш.)
прыці́рачных (адуш.)
Т. прыці́рачным прыці́рачнай
прыці́рачнаю		 прыці́рачным прыці́рачнымі
М. прыці́рачным прыці́рачнай прыці́рачным прыці́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыці́рачны спец. прити́рочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыціркі, прызначаны для прыціркі. Прыцірачныя работы. Прыцірачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыце́рці, прытру́, прытрэ́ш, прытрэ́; прытро́м, прытраце́, прытру́ць; прыцёр, -це́рла; прытры́, -цёрты; зак., што.

Трэннем, шліфоўкай шчыльна прыгладзіць, далучыць да чаго-н.

П. шкляны корак да графіна.

|| незак. прыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

|| прым. прыці́рачны, -ая, -ае.

П. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прити́рочный прыці́рачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)