прыціра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыціра́юся прыціра́емся
2-я ас. прыціра́ешся прыціра́ецеся
3-я ас. прыціра́ецца прыціра́юцца
Прошлы час
м. прыціра́ўся прыціра́ліся
ж. прыціра́лася
н. прыціра́лася
Загадны лад
2-я ас. прыціра́йся прыціра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыціра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыціра́цца несов.

1. спец. притира́ться;

2. перен. притира́ться, приспоса́бливаться;

1, 2 см. прыце́рціся;

3. (делать себе притирания) притира́ться;

4. страд. притира́ться; см. прыціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыцерціся.

2. Зал. да прыціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыце́рціся, прытру́ся, прытрэ́шся, прытрэ́цца; прытро́мся, прытраце́ся, прытру́цца; прыцёрся, -це́рлася; прытры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна далучыцца ў выніку прыгонкі, шліфоўкі, трэння.

2. перан., да каго-чаго. Прыстасавацца, прыладзіцца (разм.).

П. адзін да аднаго.

|| незак. прыціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прыціра́нне, -я, н. (да 1 знач.) і прыці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

притира́ться

1. разг. прыціра́цца;

притира́ться кре́мом прыціра́цца крэ́мам;

2. страд. прыціра́цца; см. притира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прислоня́ться

1. прыпіра́цца, прыхіля́цца, прыхіна́цца;

2. страд. прыстаўля́цца, прыціра́цца, прыхіля́цца, прыхіна́цца; см. прислоня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)