прыхіну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Тое, што і прыхіліцца (у 2 і 3 знач.).

|| незак. прыхіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхіну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыхіну́ся прыхінё́мся
2-я ас. прыхіне́шся прыхіняце́ся
3-я ас. прыхіне́цца прыхіну́цца
Прошлы час
м. прыхіну́ўся прыхіну́ліся
ж. прыхіну́лася
н. прыхіну́лася
Загадны лад
2-я ас. прыхіні́ся прыхіні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыхіну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхіну́цца сов.

1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); (да чаго) прислони́ться (к чему);

2. (да каго) почу́вствовать расположе́ние (привя́занность) (к кому);

3. (да чаго) разг. дру́жно взя́ться (за что);

усе́ дру́жна ~ну́ліся да рабо́ты — все дру́жно взяли́сь за рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Тое, што і прыхіліцца. Ад нечаканасці і страху Вера войкнула, міжвольна прыхінулася да Анісіма. Сачанка. [Юстынь Сташэвіч] прыхінуўся плячамі да сцірты, бы адчуваў — падагнуцца ногі, не ўстоіць. Чарнышэвіч. Віктар адразу прыхінуўся да Зеленюка з шчырай дзяцінай адданасцю. Зарэцкі.

2. Разм. Прыкрыцца, засланіцца чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыхінуцца.

2. Зал. да прыхінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прислони́ться прыпе́рціся, мног. папрыпіра́цца, прыхілі́цца, прыхіну́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Прычабу́рыцца, прычобурыцца ’прысесці, прыхінуцца’ (ТС). Няясна. Хутчэй за ўсё, гукапераймальнае, параўн. выкліч-нік чэбрак ’ход, доп’ (ТС), дзеяслоў чабуракнуць ’паваліць’ (ТС), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

привали́ться разг.

1. (прислониться, опереться) прыпе́рціся, прыхіну́цца, прыхілі́цца;

2. см. привали́ть​ 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикорну́ть сов., разг.

1. (прислониться) прытулі́цца, прыхілі́цца, прыхіну́цца; (прилечь) прыле́гчы;

2. (заснуть) прыкархну́ць, засну́ць; (вздремнуть) задрама́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытуліцца, прыхінуцца, прыхіліцца, прыперціся, прыгарнуцца, прыльнуць, прыціснуцца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)