прыхіну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхіну́ты прыхіну́тая прыхіну́тае прыхіну́тыя
Р. прыхіну́тага прыхіну́тай
прыхіну́тае		 прыхіну́тага прыхіну́тых
Д. прыхіну́таму прыхіну́тай прыхіну́таму прыхіну́тым
В. прыхіну́ты (неадуш.)
прыхіну́тага (адуш.)		 прыхіну́тую прыхіну́тае прыхіну́тыя (неадуш.)
прыхіну́тых (адуш.)
Т. прыхіну́тым прыхіну́тай
прыхіну́таю		 прыхіну́тым прыхіну́тымі
М. прыхіну́тым прыхіну́тай прыхіну́тым прыхіну́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхіну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхіну́ты прыхіну́тая прыхіну́тае прыхіну́тыя
Р. прыхіну́тага прыхіну́тай
прыхіну́тае		 прыхіну́тага прыхіну́тых
Д. прыхіну́таму прыхіну́тай прыхіну́таму прыхіну́тым
В. прыхіну́ты (неадуш.)
прыхіну́тага (адуш.)		 прыхіну́тую прыхіну́тае прыхіну́тыя (неадуш.)
прыхіну́тых (адуш.)
Т. прыхіну́тым прыхіну́тай
прыхіну́таю		 прыхіну́тым прыхіну́тымі
М. прыхіну́тым прыхіну́тай прыхіну́тым прыхіну́тых

Кароткая форма: прыхіну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхіну́ты

1. (да каго, чаго) прижа́тый (к кому, чему); (да чаго) прислонённый (к чему);

2. прикры́тый;

1, 2 см. прыхіну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхінёны, см. прыхіну́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прислонённый прыста́ўлены, прыпёрты, прыхі́лены, прыхіну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклонённый прыхі́лены, прыхіну́ты; (пригнутый) прыгну́ты, мног. папрыгіна́ны; (прислонённый) прыту́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)