прыхі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыхі́н
Р. прыхі́ну
Д. прыхі́ну
В. прыхі́н
Т. прыхі́нам
М. прыхі́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прыхі́н ’прытулак’ (Гарэц.). Да прыхіну́ць < хінуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)