прыхіля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыхіля́ю прыхіля́ем
2-я ас. прыхіля́еш прыхіля́еце
3-я ас. прыхіля́е прыхіля́юць
Прошлы час
м. прыхіля́ў прыхіля́лі
ж. прыхіля́ла
н. прыхіля́ла
Загадны лад
2-я ас. прыхіля́й прыхіля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыхіля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхіля́ць несов.

1. пригиба́ть, приклоня́ть;

2. (да чаго) прислоня́ть (к чему);

3. (да каго, чаго) прижима́ть (к кому, чему);

4. (да каго) разг. привлека́ть (к кому), располага́ть (к кому);

1-4 см. прыхілі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прыхіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак.

1. каго-што. Схіліць, нагнуць трохі ўніз.

П. галіну.

2. каго-што. Шчыльна наблізіць да чаго-н., прытуліць, прыціснуць да каго-, чаго-н.

П. дошку да сцяны.

Маці прыхіліла дзіця да грудзей.

3. перан., каго (што). Даць прытулак (у 1 знач.) каму-н.; выклікаць у кім-н. прыхільныя адносіны да каго-, чаго-н.

П. сірату.

|| незак. прыхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і прыхі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхі́льваць несов., см. прыхіля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прислоня́ть несов. прыстаўля́ць, прыпіра́ць, прыхіля́ць, прыхіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыхіліцца.

2. Зал. да прыхіляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приклоня́ть несов. прыхіля́ць, прыхіна́ць; (пригибать) прыгіна́ць; (прислонять) прытуля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхілі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыхілю́ прыхі́лім
2-я ас. прыхі́ліш прыхі́ліце
3-я ас. прыхі́ліць прыхі́ляць
Прошлы час
м. прыхілі́ў прыхілі́лі
ж. прыхілі́ла
н. прыхілі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыхілі́ прыхілі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыхілі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарну́ць, гарну́, го́рнеш, го́рне; гарні́; незак., каго-што.

1. Выцягваць, выграбаць што-н. дробнае, збіраючы ў адно месца.

Г. бульбу з печы.

2. перан. Набываць надта многа чаго-н. для сябе; прагна хапаць.

Ён горне да сябе ўсё.

3. Пяшчотна прыхіляць, туліць да сябе.

Маці гарнула сына да грудзей.

Ведаю, куды ты горнеш (перан.: схіляеш думку, справу).

4. Прыцягваць, прывабліваць (разм.).

Тэатр гарнуў і вабіў моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)