прыхі́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхі́лены прыхі́леная прыхі́ленае прыхі́леныя
Р. прыхі́ленага прыхі́ленай
прыхі́ленае
прыхі́ленага прыхі́леных
Д. прыхі́ленаму прыхі́ленай прыхі́ленаму прыхі́леным
В. прыхі́лены (неадуш.)
прыхі́ленага (адуш.)
прыхі́леную прыхі́ленае прыхі́леныя (неадуш.)
прыхі́леных (адуш.)
Т. прыхі́леным прыхі́ленай
прыхі́ленаю
прыхі́леным прыхі́ленымі
М. прыхі́леным прыхі́ленай прыхі́леным прыхі́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхі́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхі́лены прыхі́леная прыхі́ленае прыхі́леныя
Р. прыхі́ленага прыхі́ленай
прыхі́ленае
прыхі́ленага прыхі́леных
Д. прыхі́ленаму прыхі́ленай прыхі́ленаму прыхі́леным
В. прыхі́лены (неадуш.)
прыхі́ленага (адуш.)
прыхі́леную прыхі́ленае прыхі́леныя (неадуш.)
прыхі́леных (адуш.)
Т. прыхі́леным прыхі́ленай
прыхі́ленаю
прыхі́леным прыхі́ленымі
М. прыхі́леным прыхі́ленай прыхі́леным прыхі́леных

Кароткая форма: прыхі́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхі́лены

1. пригну́тый, приклонённый;

2. (да чаго) прислонённый (к чему);

3. (да каго, чаго) прижа́тый (к кому, чему);

1-3 см. прыхілі́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхі́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыхіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прислонённый прыста́ўлены, прыпёрты, прыхі́лены, прыхіну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приклонённый прыхі́лены, прыхіну́ты; (пригнутый) прыгну́ты, мног. папрыгіна́ны; (прислонённый) прыту́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клані́ць ’схіляць’ (Яруш.). Укр. клонити, рус. клонить ’тс’, ст.-слав. клонити, балг. клоня, серб.-харв. клонити, славен. klóniti ’тс’, польск. kłonić, чэш. klonili, славац. klonil’ в.-луж. kłonić, н.-луж. klonis ’тс’. Прасл. klonili мае дублетнае ўтварэнне słonili (параўн. бел. сланіць ’прыхіляць’). Цяжкасць генетычнай ідэнтыфікацыі kłonili і słonili зводзіцца да немагчымасці тлумачэння k < k, калі s < ß. Для прасл. slonili прапануюцца наступныя паралелі — літ. šlieti ’прыхіляць’, ст.-англ. hlinian ’тс’, ст.-інд. śrayte ’тс’, ст.-грэч. κλένω ’тс’, лац. dinare ’тс’ (Брукнер, 500). Для прасл. klonili менш надзейная паралель — літ. klonys даліна’ (Буга, Rinkt., II, 297; Атрэмбскі, LP, I, 136) і ў ліку іншых варыянтаў асновы — літ. ätkalas ’прыстаўлены, прыхілены’, ст.-ісл. hallr ’схіл, адхон’ (Фрэнкель, 210–211). Гэтыя дзве групы індаеўрапейскіх адпаведнікаў можна звесці да адной, калі прыняць для яе архетып *(s) kel‑(s) klei‑. Аб тым, што такая магчымасць існуе, сведчыць наступная група лексем: ст.-ісл. skjalgr пахілены, касы’, ст.-грэч. σκολιός ’крывы, сагнуты’. Параўн. таксама ст.-грэч. σκελλός ’крываногі’ (< *(s)kel‑)t літ. šleivas ’тс’ (< *(s) kiel·) і літ. kleivas ’тс’ (< * (s) klei‑). Гэтыя прыклады пацвярджаюць двайны рэфлекс пачатковага індаеўрапейцам (s) ß: (s) k і k (Мартынаў, Слав. акком., 150–151).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)