прыхлу́шваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыхлу́шваю прыхлу́шваем
2-я ас. прыхлу́шваеш прыхлу́шваеце
3-я ас. прыхлу́швае прыхлу́шваюць
Прошлы час
м. прыхлу́шваў прыхлу́швалі
ж. прыхлу́швала
н. прыхлу́швала
Загадны лад
2-я ас. прыхлу́швай прыхлу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыхлу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхлу́шваць несов., разг. привира́ть, прибавля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхлу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыхлусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхлусі́ць, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., што і без дап. (разм.).

Крыху схлусіць, расказваючы пра што-н.; прылгаць.

|| незак. прыхлу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвира́ть несов., разг. прыхлу́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привира́ть несов. прыхлу́шваць, прыма́ньваць, прылыга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прибавля́ть несов.

1. (добавлять) дадава́ць, дабаўля́ць;

2. (увеличивать) прыбаўля́ць; павялі́чваць (што);

3. (говорить или писать в дополнение) дадава́ць;

4. (в весе) разг. прыбаўля́ць, прыбаўля́цца, прыбыва́ць;

5. перен. (преувеличивать) разг. перабо́льшваць, перавялі́чваць; (привирать) прыхлу́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)