прытэ́паць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытэ́паю |
прытэ́паем |
| 2-я ас. |
прытэ́паеш |
прытэ́паеце |
| 3-я ас. |
прытэ́пае |
прытэ́паюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытэ́паў |
прытэ́палі |
| ж. |
прытэ́пала |
| н. |
прытэ́пала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прытэ́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытэ́паць сов., разг. прито́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прыйсці, прытупаць. Аднаго разу жонка Браніслава з кошыкам прытэпала да Марціна прасіць дапамогі. Карпюк. Неўзабаве на кухні сабралася ўся сям’я. Нават маленькая Люся прытэпала. Шыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
присемени́ть сов., разг. прыту́паць, прытэ́паць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прито́пать сов., прост. прыту́паць, прытэ́паць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)