прытупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́піцца; зак.
1. Крыху затупіцца.
Канькі прытупіліся.
2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрымальным.
Боль прытупіўся.
Увага прытупілася.
|| незак. прытупля́цца, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прытупі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыту́піцца |
прыту́пяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытупі́ўся |
прытупі́ліся |
| ж. |
прытупі́лася |
| н. |
прытупі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытупі́цца сов., прям., перен. притупи́ться;
~пі́лася каса́ — притупи́лась коса́;
пачу́цці ~пі́ліся — чу́вства притупи́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытупі́цца, ‑ту́піцца; зак.
1. Стаць тупейшым, крыху затупіцца. Нож прытупіўся. Канькі прытупіліся. □ Ужо каса мая Прытупілася: Не бярэ сіўцу, Замарылася. Купала.
2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрыімлівым да чаго‑н. Боль прытупіўся. Увага прытупілася. □ Здаецца, ранейшае прыкрае пачуццё неяк прайшло ўжо. А калі і не прайшло, дык прытупілася. Чыгрынаў. Максіму здавалася, што жаданне есці прытупілася. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
притупи́ться прытупі́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падтупі́цца, ‑туліцца; зак.
Разм. Тое, што і прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытупля́цца несов., возвр., страд. притупля́ться; см. прытупі́цца, прытупля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытупля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прытупіцца.
2. Зал. да прытупляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытупле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытупляць — прытупіць і стан паводле знач. дзеясл. прытупляцца — прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазраза́цца, ‑аецца; зак.
1. Зрэзацца, прытупіцца — пра ўсё, многае. Нажы пазразаліся.
2. перан. Разм. Не вытрымаць экзамена — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)