прытуля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прытуля́ю прытуля́ем
2-я ас. прытуля́еш прытуля́еце
3-я ас. прытуля́е прытуля́юць
Прошлы час
м. прытуля́ў прытуля́лі
ж. прытуля́ла
н. прытуля́ла
Загадны лад
2-я ас. прытуля́й прытуля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прытуля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытуля́ць несов., см. прыту́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прытуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак.

1. каго-што. Шчыльна або з пяшчотай прыціснуць, прыхіліць да сябе.

П. трубку да вуха.

П. дзіця да грудзей.

2. каго (што). Даць прытулак (у 1 знач.), узяць пад сваю апеку.

П. сірот.

|| незак. прыту́льваць, -аю, -аеш, -ае і прытуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приклоня́ть несов. прыхіля́ць, прыхіна́ць; (пригибать) прыгіна́ць; (прислонять) прытуля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытулю́ прыту́лім
2-я ас. прыту́ліш прыту́ліце
3-я ас. прыту́ліць прыту́ляць
Прошлы час
м. прытулі́ў прытулі́лі
ж. прытулі́ла
н. прытулі́ла
Загадны лад
2-я ас. прытулі́ прытулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытулі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)