прыткну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыткну́ |
прыткнё́м |
| 2-я ас. |
прыткне́ш |
прыткняце́ |
| 3-я ас. |
прыткне́ |
прыткну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыткну́ў |
прыткну́лі |
| ж. |
прыткну́ла |
| н. |
прыткну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыткні́ |
прыткні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыткну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.
1. што. Злёгку дакрануцца чым-н. да каго-, чаго-н., прыкласці на момант.
2. што. Змясціць, пакласці.
П. яшчэ адзін ложак у пакоі.
3. перан., каго (што). Прыладзіць на якую-н. пасаду, месца, працу (разм.).
П. у горад.
|| незак. прытыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыткну́ць сов., разг.
1. прям., перен. приткну́ть;
п. кве́тку — приткну́ть цвето́к;
дзе б яго́ п.? — где бы его́ приткну́ть?;
2. (приблизить вплотную) приста́вить;
п. па́лец да шчакі́ — приста́вить па́лец к щеке́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., каго-што.
1. Злёгку дакрануцца, даткнуцца чым‑н. да каго‑, чаго‑н., прыкласці на момант. Дануся праз вочка металічнай сеткі прыткнула губы да маёй шчакі. Карпюк.
2. Разм. Наблізіць што‑н. да чаго‑н., размясціць што‑н. упрытык з чым‑н. Акаловіч пераскочыў цераз .. [Паліводскага] і рынуўся ў акно, але адразу [ў]скочыць на падаконнік не мог, а паспеў яшчэ прыткнуць да сцяны крэсла. Чорны.
3. Змясціць, размясціць, пакласці што‑н. Аўтамат.. [баец] прыткнуў між калень. Быкаў. «Няма дзе чалавеку спаць, — падумаў Андрэй. — Хоць бяры ды яшчэ адзін ложак стаў у хаце... А куды яго прыткнуць!..» Чарнышэвіч. Ты ідзі, цябе не зачэпяць, — зашаптаў Сіла Прохаравіч. — Прыткні іх [магнітныя міны] дзе-небудзь у кар’еры. Навуменка.
4. перан. Разм. Прыстроіць, прыладзіць каго‑н. куды‑н. (на якую‑н. пасаду, месца). Дзеда Піліпа абыходзіла балюча пытанне адносна лёсу старых у калгасе. Куды ты іх там прыткнеш? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытыка́ць гл. прыткнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыціха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыткнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыткну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыткнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытыка́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыткнуць.
прытыка́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыткаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыткну́ты разг.
1. при́ткнутый;
2. приста́вленный;
1, 2 см. прыткну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приткну́ть сов., разг., в разн. знач. прыткну́ць; (приколоть, пришпилить — ещё) прышпілі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)