прытво́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прытво́рны прытво́рная прытво́рнае прытво́рныя
Р. прытво́рнага прытво́рнай
прытво́рнае		 прытво́рнага прытво́рных
Д. прытво́рнаму прытво́рнай прытво́рнаму прытво́рным
В. прытво́рны (неадуш.)
прытво́рнага (адуш.)		 прытво́рную прытво́рнае прытво́рныя (неадуш.)
прытво́рных (адуш.)
Т. прытво́рным прытво́рнай
прытво́рнаю		 прытво́рным прытво́рнымі
М. прытво́рным прытво́рнай прытво́рным прытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытво́рны, -ая, -ае.

Які падманна выдаецца за сапраўднае, шчырае.

П. смех.

Прытворная сур’ёзнасць.

Прытворна (прысл.) згадзіцца.

|| наз. прытво́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытво́рны притво́рный, подде́льный, мни́мый, ло́жный; (о смехе — ещё) иску́сственный;

~ная сці́пласць — притво́рная скро́мность;

п. смех — притво́рный (иску́сственный) смех

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які выдаецца за сапраўднае; няшчыры, штучны. Прытворны смех. □ Сакратарка ўсміхалася, а потым з прытворнай сур’ёзнасцю кулаком пагразіла рэдактаравым дзвярам. М. Стральцоў. Спагада прытворная, словы фальшывыя! А як бы жылося святлей і чысцей, Каб хулігана і хама за шыварат Мы бралі часцей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паказны́, -а́я, -о́е.

1. Які паказваецца як узор.

Паказныя тавары.

Паказная стральба.

2. Разлічаны на знешняе ўражанне, прытворны.

Паказная сціпласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытво́рнасць ж. притво́рность, подде́льность, мни́мость, ло́жность; иску́сственность; см. прытво́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шту́чны¹, -ая, -ае.

1. Ненатуральны, зроблены накшталт сапраўднага.

Штучнае валакно.

Ш. адбор.

Штучнае дыханне (сістэма прыёмаў, якія аднаўляюць дыханне хворага, пацярпелага).

2. Роблены, прытворны, няшчыры.

Штучная ветлівасць.

|| наз. шту́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

притво́рный прытво́рны; (неискренний) няшчы́ры;

притво́рные слёзы прытво́рныя (няшчы́рыя) слёзы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ілжы́вы і (пасля галосных) лжы́вы, -ая, -ае.

1. Схільны да хлусні, падману.

Ілжывая натура.

І. чалавек.

2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман; прытворны, фальшывы.

Ілжывая ўсмешка.

Ілжывыя словы.

|| наз. ілжы́васць і (пасля галосных) лжы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фальшы́вы, -ая, -ае.

1. Які мае ў сабе фальш, уводзіць у зман; несапраўдны, падроблены.

Фальшывая даведка.

2. Які не адпавядае сапраўднасці, ісціне; памылковы.

Фальшывая нота.

3. Прытворны, няшчыры, крывадушны.

Фальшывае спачуванне.

Фальшывыя людзі.

|| наз. фальшы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)