прытаро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прытаро́чваю прытаро́чваем
2-я ас. прытаро́чваеш прытаро́чваеце
3-я ас. прытаро́чвае прытаро́чваюць
Прошлы час
м. прытаро́чваў прытаро́чвалі
ж. прытаро́чвала
н. прытаро́чвала
Загадны лад
2-я ас. прытаро́чвай прытаро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прытаро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытаро́чваць несов., воен., охот. притора́чивать, торочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прытарочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытаро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што (спец.).

Прывязаць рамянямі, тарокамі (да сядла).

|| незак. прытаро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

притора́чивать несов. прытаро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаро́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прытарочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втора́чивать несов., охот. прытаро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

торочи́ть несов., охотн., воен. прытаро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаро́чвацца несов., страд., воен., охот. притора́чиваться, торочи́ться; см. прытаро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)