прытарнава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытарну́ю |
прытарну́ем |
| 2-я ас. |
прытарну́еш |
прытарну́еце |
| 3-я ас. |
прытарну́е |
прытарну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытарнава́ў |
прытарнава́лі |
| ж. |
прытарнава́ла |
| н. |
прытарнава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прытарну́й |
прытарну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прытарнава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытарнава́ць сов., спец. прича́лить;
п. плыт да бе́рага — прича́лить плот к бе́регу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прытарнава́ць ’прыгнаць да берага (пра плыт)’; ’дастасаваць, дапасаваць’ (Др.-Падб.; лід., Сл. ПЗБ), прытарнава́цца ’прыпыніцца, прыстаць’ (ТСБМ), ’прыстаць да берага’ (лід., Сл. ПЗБ), перан. прытарнава́цца ’прыстасавацца’ (Гарэц.; валож., Стан.). Да тарнава́ць, тарнава́цца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)