прытармазі́ць, -мажу́, -мо́зіш, -мо́зіць; -мо́жаны; зак., што і без дап.

Трохі затармазіць.

П. на скрыжаванні дарог.

|| незак. прытармо́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытармазі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытармажу́ прытармо́зім
2-я ас. прытармо́зіш прытармо́зіце
3-я ас. прытармо́зіць прытармо́зяць
Прошлы час
м. прытармазі́ў прытармазі́лі
ж. прытармазі́ла
н. прытармазі́ла
Загадны лад
2-я ас. прытармазі́ прытармазі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытармазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытармазі́ць сов. притормози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытармазі́ць, ‑мажу, ‑мозіш, ‑мозіць; зак., што.

Трохі прыцішыць, эбавіць скорасць руху чаго‑н. Машыніст на ляту злавіў гэты перасцерагальны сігнал і прытармазіў састаў. Васілёнак. Я злёгку прытармазіў шпульку [спінінга] і адчуў некалькі моцных штуршкоў. Ляўданскі. Пад нагамі нешта зачарнела, і, раней чым.. [Алесь] паспеў прытармазіць, лыжы адарваліся ад снегу. Шыцік. Грузавік нечакана і рэзка прытармазіў, павярнуў на абочыну і спыніўся. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

притормози́ть сов. прытармазі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытармо́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прытармазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)