прытарго́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прытарго́ўваю прытарго́ўваем
2-я ас. прытарго́ўваеш прытарго́ўваеце
3-я ас. прытарго́ўвае прытарго́ўваюць
Прошлы час
м. прытарго́ўваў прытарго́ўвалі
ж. прытарго́ўвала
н. прытарго́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прытарго́ўвай прытарго́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прытарго́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытарго́ўваць несов., разг., в разн. знач. приторго́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытарго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прытаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приторго́вывать несов. прытарго́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытарго́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прытаргавацца.

2. Зал. да прытаргоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытарго́ўвацца несов., возвр., страд., разг. приторго́вываться; см. прытаргава́цца, прытарго́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)