прытаргава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытаргу́юся прытаргу́емся
2-я ас. прытаргу́ешся прытаргу́ецеся
3-я ас. прытаргу́ецца прытаргу́юцца
Прошлы час
м. прытаргава́ўся прытаргава́ліся
ж. прытаргава́лася
н. прытаргава́лася
Загадны лад
2-я ас. прытаргу́йся прытаргу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прытаргава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытаргава́цца сов., разг. приторгова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытаргава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца; зак.

Разм. Прыцаніцца, прыблізна старгавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приторгова́ться прытаргава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытарго́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прытаргавацца.

2. Зал. да прытаргоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытарго́ўвацца несов., возвр., страд., разг. приторго́вываться; см. прытаргава́цца, прытарго́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцані́цца, ‑цанюся, ‑цэнішся, ‑цэніцца; зак.

Разм. Збіраючыся купіць што‑н., спытаць пра цану; прытаргавацца. Напарнік, ці кампаньён.., [Платона] вярнуўся дадому з добрай навіною: ён нагледзеў адзін паравік, прыцаніўся да яго і ўжо даў задатак. Ракітны. [Чарнушкі] былі самі такія ж, як людзі, што снавалі перад імі, — някідкія, разважлівыя палешукі, ледзь не кожны з якіх сто разоў прыцэніцца, перш чым купіць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)