прысялі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысялю́ся прысе́лімся
2-я ас. прысе́лішся прысе́ліцеся
3-я ас. прысе́ліцца прысе́ляцца
Прошлы час
м. прысялі́ўся прысялі́ліся
ж. прысялі́лася
н. прысялі́лася
Загадны лад
2-я ас. прысялі́ся прысялі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прысялі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысялі́цца сов. присели́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысялі́цца, ‑сялюся, ‑селішся, ‑селіцца; зак.

Пасяліцца да ўжо раней паселеных; падсяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присели́ться прысялі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прысяліцца.

2. Зал. да прысяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысяля́цца несов., возвр., страд. приселя́ться; см. прысялі́цца, прысяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)