прысы́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысы́паны прысы́паная прысы́панае прысы́паныя
Р. прысы́панага прысы́панай
прысы́панае
прысы́панага прысы́паных
Д. прысы́панаму прысы́панай прысы́панаму прысы́паным
В. прысы́паны (неадуш.)
прысы́панага (адуш.)
прысы́паную прысы́панае прысы́паныя (неадуш.)
прысы́паных (адуш.)
Т. прысы́паным прысы́панай
прысы́панаю
прысы́паным прысы́панымі
М. прысы́паным прысы́панай прысы́паным прысы́паных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысы́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысы́паны прысы́паная прысы́панае прысы́паныя
Р. прысы́панага прысы́панай
прысы́панае
прысы́панага прысы́паных
Д. прысы́панаму прысы́панай прысы́панаму прысы́паным
В. прысы́паны (неадуш.)
прысы́панага (адуш.)
прысы́паную прысы́панае прысы́паныя (неадуш.)
прысы́паных (адуш.)
Т. прысы́паным прысы́панай
прысы́панаю
прысы́паным прысы́панымі
М. прысы́паным прысы́панай прысы́паным прысы́паных

Кароткая форма: прысы́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысы́паны в разн. знач. присы́панный; см. прысы́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прысы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присы́панный

1. прысы́паны, падсы́паны;

2. прысы́паны;

3. прысы́паны; см. присы́патьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігла́, ы́; мн. і́глы (з ліч. 2, 3, 4 іглы́), і́глаў; ж.

1. Тое, што і іголка (у 1–5 знач.). А зараз .. [дарожкі] анямелі, Прысыпаны ігламі хвой. Колас.

2. чаго або якая. Пра шпіль будынка. Адміралцейская ігла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зраўня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

1. Зрабіцца роўным, гладкім; выраўняцца. Пасля такога здарэння [узрыву карабля] на зямлі застаўся б след на многа гадоў, а на вадзе ў тую ж хвіліну ўсё зраўнялася. Кулакоўскі.

2. Зрабіцца аднолькавым з кім‑, чым‑н. па вышыні, узроўню і пад. Курганок, прысыпаны рудой ігліцай, асеў і амаль зраўняўся з зямлёй. Б. Стральцоў. Як толькі дрэвы абедзвюх народ зраўняюцца па вышыні, паміж імі ўзнікае «барацьба». Гавеман.

3. Рухаючыся, апынуцца побач, на адной лініі з кім‑, чым‑н. Трактарыст, які ўжо зраўняўся з нампалітам, заўважыў яго ссунутыя ў суцэльную лінію калматыя бровы. Паслядовіч. Калі вазы зраўняліся, семінарыст пазнаў.., што жанчына ў чорнай капоце, якая сядзела побач з Адасем Камароўскім, гэта Алеся. С. Александровіч.

4. Стаць роўным каму‑, чаму‑н. у якіх‑н. адносінах; параўняцца. Стараючыся хоць як-небудзь зраўняцца з хлопцамі, якія абагналі яго ў вучобе, Сяргей чытаў кнігу за кнігай. Навуменка. // Аказацца пастаўленым нароўні з кім‑, чым‑н. У джунглях жыў вялізны Слон, І быў бязмерна моцны ён, — З ім сілаю ніхто не мог зраўняцца. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)