прысу́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысу́нуты прысу́нутая прысу́нутае прысу́нутыя
Р. прысу́нутага прысу́нутай
прысу́нутае		 прысу́нутага прысу́нутых
Д. прысу́нутаму прысу́нутай прысу́нутаму прысу́нутым
В. прысу́нуты (неадуш.)
прысу́нутага (адуш.)		 прысу́нутую прысу́нутае прысу́нутыя (неадуш.)
прысу́нутых (адуш.)
Т. прысу́нутым прысу́нутай
прысу́нутаю		 прысу́нутым прысу́нутымі
М. прысу́нутым прысу́нутай прысу́нутым прысу́нутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысу́нуты прысу́нутая прысу́нутае прысу́нутыя
Р. прысу́нутага прысу́нутай
прысу́нутае		 прысу́нутага прысу́нутых
Д. прысу́нутаму прысу́нутай прысу́нутаму прысу́нутым
В. прысу́нуты (неадуш.)
прысу́нутага (адуш.)		 прысу́нутую прысу́нутае прысу́нутыя (неадуш.)
прысу́нутых (адуш.)
Т. прысу́нутым прысу́нутай
прысу́нутаю		 прысу́нутым прысу́нутымі
М. прысу́нутым прысу́нутай прысу́нутым прысу́нутых

Кароткая форма: прысу́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́нуты придви́нутый; см. прысу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прысунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

придви́нутый

1. прысу́нуты, мног. папрысо́ўваны; падсу́нуты, мног. пападсо́ўваны;

2. наблі́жаны, прыблі́жаны; см. придви́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)