прысу́квацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прысу́кваецца прысу́кваюцца
Прошлы час
м. прысу́кваўся прысу́кваліся
ж. прысу́квалася
н. прысу́квалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысу́квацца несов., разг.

1. пристава́ть, привя́зываться;

2. придира́ться, цепля́ться;

1, 2 см. прысука́цца;

3. страд. прису́чиваться; см. прысу́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прысукацца.

2. Зал. да прысукваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присуча́ться страд. прысу́квацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прису́чиваться страд. прысу́квацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)