прысту́пны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прысту́пны прысту́пная прысту́пнае прысту́пныя
Р. прысту́пнага прысту́пнай
прысту́пнае		 прысту́пнага прысту́пных
Д. прысту́пнаму прысту́пнай прысту́пнаму прысту́пным
В. прысту́пны (неадуш.)
прысту́пнага (адуш.)		 прысту́пную прысту́пнае прысту́пныя (неадуш.)
прысту́пных (адуш.)
Т. прысту́пным прысту́пнай
прысту́пнаю		 прысту́пным прысту́пнымі
М. прысту́пным прысту́пнай прысту́пным прысту́пных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысту́пны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Да якога можна прыступіцца, прыступіць; даступны. Данька смяяўся сабе, што Зінка стала больш смелая, больш прыступная і ў той жа час нейкая больш задзірыстая. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)