прыстрачы́ць, -рачу́, -ро́чыш, -ро́чыць; -ро́чаны; зак., што.

Прышыць (строчкай).

П. каўнер.

|| незак. прыстро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыстрачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыстрачу́ прыстро́чым
2-я ас. прыстро́чыш прыстро́чыце
3-я ас. прыстро́чыць прыстро́чаць
Прошлы час
м. прыстрачы́ў прыстрачы́лі
ж. прыстрачы́ла
н. прыстрачы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыстрачы́ прыстрачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыстрачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыстрачы́ць сов. пристрочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Прышыць строчкай на машыне. Прыстрачыць накладную кішэнь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыстро́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыстрачыць што-н. у многіх месцах, прыстрачыць усё, многае.

П. кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пристрочи́ть сов. прыстрачы́ць, мног. папрыстро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыстрачыць што‑н. у многіх месцах, прыстрачыць усё, многае. Папрыстрочваць кішэні. Папрыстрочваць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыстрачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыстрачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)