Прысто́йкі ’смятанка, вяршкі’ (Касп.). Дэрыват з суфіксам ‑к‑ ад папярэдняга дзеяслова, параўн. пастая́лачка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прысто́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прысто́йка прысто́йкі
Р. прысто́йкі прысто́ек
Д. прысто́йцы прысто́йкам
В. прысто́йку прысто́йкі
Т. прысто́йкай
прысто́йкаю		 прысто́йкамі
М. прысто́йцы прысто́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)