прыста́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыста́ўлены |
прыста́ўленая |
прыста́ўленае |
прыста́ўленыя |
| Р. |
прыста́ўленага |
прыста́ўленай
прыста́ўленае |
прыста́ўленага |
прыста́ўленых |
| Д. |
прыста́ўленаму |
прыста́ўленай |
прыста́ўленаму |
прыста́ўленым |
| В. |
прыста́ўлены (неадуш.)
прыста́ўленага (адуш.) |
прыста́ўленую |
прыста́ўленае |
прыста́ўленыя (неадуш.)
прыста́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыста́ўленым |
прыста́ўленай
прыста́ўленаю |
прыста́ўленым |
прыста́ўленымі |
| М. |
прыста́ўленым |
прыста́ўленай |
прыста́ўленым |
прыста́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыста́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыста́ўлены |
прыста́ўленая |
прыста́ўленае |
прыста́ўленыя |
| Р. |
прыста́ўленага |
прыста́ўленай
прыста́ўленае |
прыста́ўленага |
прыста́ўленых |
| Д. |
прыста́ўленаму |
прыста́ўленай |
прыста́ўленаму |
прыста́ўленым |
| В. |
прыста́ўлены (неадуш.)
прыста́ўленага (адуш.) |
прыста́ўленую |
прыста́ўленае |
прыста́ўленыя (неадуш.)
прыста́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыста́ўленым |
прыста́ўленай
прыста́ўленаю |
прыста́ўленым |
прыста́ўленымі |
| М. |
прыста́ўленым |
прыста́ўленай |
прыста́ўленым |
прыста́ўленых |
Кароткая форма: прыста́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыста́ўлены в разн. знач. приста́вленный; прислонённый; см. прыста́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыста́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяншчы́к, дзеншчыка́, мн. дзеншчыкі́ і дзеншчыко́ў, м. (гіст.).
Салдат у царскай арміі, прыстаўлены да афіцэра ў якасці слугі.
|| прым. дзяншчы́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прислонённый прыста́ўлены, прыпёрты, прыхі́лены, прыхіну́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приста́вленный
1. прыста́ўлены;
2. прыто́чаны, надто́чаны; см. приста́вить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыстаўны́, ‑ая, ‑ое.
Які прыстаўляецца да чаго‑н. або прыстаўлены да чаго‑н. Прыстаўное крэсла. □ Люся ўсё парывалася падняцца ў.. [самалёт] па шырокай прыстаўной лесвіцы. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяншчы́к, дзеншчыка, м.
Салдат у царскай арміі, прыстаўлены да афіцэра ў якасці слугі. Падцягнуты дзяншчык выскачыў з сянец хаты і спрытна паднёс пану афіцэру фотаапарат. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падда́шак, ‑шка, м.
Разм. Памяшканне, якое знаходзіцца пад самым дахам, паміж столлю і дахам; гара. Чубар прыхінуўся плячом да драбінаў, што былі прыстаўлены да сцяны, каб лазіць на паддашак. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)