прыстасава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыстасава́льнік прыстасава́льнікі
Р. прыстасава́льніка прыстасава́льнікаў
Д. прыстасава́льніку прыстасава́льнікам
В. прыстасава́льніка прыстасава́льнікаў
Т. прыстасава́льнікам прыстасава́льнікамі
М. прыстасава́льніку прыстасава́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыстасава́льнік, ‑а, м.

Тое, што і прыстасаванец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)