прыстава́ць гл. прыстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыстава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыстаю́ прыстаё́м
2-я ас. прыстае́ш прыстаяце́
3-я ас. прыстае́ прыстаю́ць
Прошлы час
м. прыстава́ў прыстава́лі
ж. прыстава́ла
н. прыстава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыстава́й прыстава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыстаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыстава́ць несов.

1. (да каго, чаго) в разн. знач. пристава́ть (к кому, чему); (о липком, клейком — ещё) прилипа́ть (к кому, чему); (надоедая — ещё) привя́зываться; (о судне — ещё) прича́ливать (к чему), прива́ливать (к чему);

2. (да чаго) облега́ть (что);

3. (да чаго) прилега́ть (к чему);

1-3 см. прыста́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстава́ць, ‑стаю, ‑стаеш, ‑стае; ‑стаём, ‑стаяце.

Незак. да прыстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; -а́нь; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), да каго-чаго. Прымацавацца, шчыльна прылягаючы, прыліпнуць.

Гразь прыстала да паліто.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., да каго. Пра заразную хваробу: перадацца (разм.).

Прыстаў грып.

3. да каго. Далучыцца, прымкнуць.

П. да кампаніі.

4. да каго. Звярнуцца з надакучлівымі размовамі, просьбамі і пад. (разм.).

П. з пытаннямі.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра судны: падышоўшы да берага, прыстані, прычаліць.

6. Стаміцца, змагчыся.

Конь прыстаў у дарозе.

◊

Прыстаць у прымы — стаць прымаком.

|| незак. прыстава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; -тава́й; наз. прыстава́нне, -я, н. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́пнуць, -ну, -неш, -не; ліп, лі́пла; -ні; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), да каго-чаго. Прыліпаць, прыставаць.

Гразь ліпне да абутку.

2. перан., да каго-чаго. Назойліва прыставаць (разм.).

Ён ліпне да яе.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і зліпацца.

Вочы ліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ли́пнуть несов., прям., перен. лі́пнуць, прыстава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чапі́цца, чаплю́ся, чо́пішся, чэ́піцца; незак. (разм.).

1. Зачэплівацца за што-н.

2. перан. Прыдзірацца, прыставаць да каго-н.

Чаго ты чэпішся да яго?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыставаць — прыстаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што (часцей у форме дзеепрым. зал. пр.).

Прыставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)