прысо́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысо́льваю |
прысо́льваем |
| 2-я ас. |
прысо́льваеш |
прысо́льваеце |
| 3-я ас. |
прысо́львае |
прысо́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прысо́льваў |
прысо́львалі |
| ж. |
прысо́львала |
| н. |
прысо́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прысо́львай |
прысо́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прысо́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прысо́льваць несов. (к прысалі́ць) приса́ливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прысаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приса́ливать несов., разг. прысо́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысо́львацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прысольваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)