прысмалі́ць
‘агнём’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысмалю́ |
прысма́лім |
| 2-я ас. |
прысма́ліш |
прысма́ліце |
| 3-я ас. |
прысма́ліць |
прысма́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прысмалі́ў |
прысмалі́лі |
| ж. |
прысмалі́ла |
| н. |
прысмалі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прысмалі́ |
прысмалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прысмалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прысмалі́ць
‘смалой’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысмалю́ |
прысмо́лім |
| 2-я ас. |
прысмо́ліш |
прысмо́ліце |
| 3-я ас. |
прысмо́ліць |
прысмо́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прысмалі́ў |
прысмалі́лі |
| ж. |
прысмалі́ла |
| н. |
прысмалі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прысмалі́ |
прысмалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прысмалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прысмалі́ць I сов.
1. припали́ть;
п. ву́сы — припали́ть усы́;
2. припе́чь;
со́нца ~лі́ла — со́лнце припекло́
прысмалі́ць II сов. (смолой)
1. слегка́ просмоли́ть; присмоли́ть;
2. (прикрепить) присмоли́ть
прысмалі́ць III сов., разг. (быстро прибежать, приехать) примча́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысмалі́ць 1, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак.
1. каго-што. Злёгку падпаліць; прыпаліў. [Злобіч:] — Косы, косы не раскідай, Надзя! Ці хочаш, каб я прысмаліў іх? М. Ткачоў.
2. Разм. Прыпаліць, прыкурыць. [Федзя], прысеўшы, паспешліва закурвае. Я таксама прашу прысмаліць. Місько.
3. Моцна прыгрэць, прыпячы. А пасля Пятра прысмаліла спёка, і на загонах вузкіх, як шнуры, сялянскіх палосак усё села макам. Сабаленка.
прысмалі́ць 2, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак.
1. што. Злёгку, няпоўнасцю пасмаліць, прасмаліць. Прысмаліць човен.
2. каго-што. Прымацаваць смалою. Таго, што кахаў яе найбольш за другіх, прысмалілі валасамі да сасны... Асіпенка. // перан. Прыцягнуць, прывабіць. [Маці:] — І прашу, бярыся, прашу, за розум. Ну, скажы ты мне, чым гэты Васіль, галган стары, цябе прысмаліў? Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прысмалі́ць ’злёгку падпаліць, прыпаліць; прыкурыць (ТСБМ), ’хутка прыбегчы, прыехаць’ (Бяльк.), сюды ж экспр. прысмалі́цца ’захацецца, зажадацца’: от усім прысмалі́лася вады (Ян.). Да смала, смаліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прысма́лены припалённый; см. прысмалі́ць I 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прысмаліць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысмо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прысмаліць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысмо́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прысмаліць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысмо́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысмольваць — прысмаліць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)