прыслужы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак. (разм.).

Тое, што і падслужыцца.

|| незак. прыслу́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прыслу́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыслужы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыслужу́ся прыслу́жымся
2-я ас. прыслу́жышся прыслу́жыцеся
3-я ас. прыслу́жыцца прыслу́жацца
Прошлы час
м. прыслужы́ўся прыслужы́ліся
ж. прыслужы́лася
н. прыслужы́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прыслужы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыслужы́цца сов., неодобр. прислужи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыслужы́цца, ‑служуся, ‑служышся, ‑служыцца.

Зак. да прыслужвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прислужи́ться уст. прыслужы́цца, прыслугава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыслу́жванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыслужваць — прыслужыць і прыслужвацца — прыслужыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)