Прысе́й-бо́гу ’так, праўда’ (ТС), пры́сей богу ’далібог’ (жыт., Жыв. сл.), при́сʼаші Богу ’тс’ (іван., Арк.). Укр. палес. присейбо̂́ ’тс’, валын. при́сель‑бу, присі‑бо́, при́сяй Бо́гу, прі́зь Бо́гу ’тс’. Алегравая форма словазлучэння прысягаю Богу (гл. Цыхун, Зб. памяці Талстога, 422), магчыма, прысягнуўшы Богу, параўн. чэш. přisámbohu ад přisáhám Bohu (Махэк₂, 535; Голуб-Копечны, 301; ЕСУМ, 4, 579).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прысе́яць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прысе́ю |
прысе́ем |
| 2-я ас. |
прысе́еш |
прысе́еце |
| 3-я ас. |
прысе́е |
прысе́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прысе́яў |
прысе́ялі |
| ж. |
прысе́яла |
| н. |
прысе́яла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прысе́й |
прысе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прысе́яўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)