прыса́джвацца гл. прысесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыса́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыса́джваюся |
прыса́джваемся |
| 2-я ас. |
прыса́джваешся |
прыса́джваецеся |
| 3-я ас. |
прыса́джваецца |
прыса́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыса́джваўся |
прыса́джваліся |
| ж. |
прыса́джвалася |
| н. |
прыса́джвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыса́джвайся |
прыса́джвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыса́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыса́джвацца I несов., страд. приса́живаться; см. прыса́джваць
прыса́джвацца II несов. (садиться) приса́живаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыса́джвацца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да прысесці (у 2 знач.).
прыса́джвацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да прысаджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысе́сці, -ся́ду, -ся́дзеш, -ся́дзе; -ся́дзь; зак.
1. Сагнуўшы калені, апусціцца.
П. на кукішкі.
Аж прысеў ад нечаканасці.
2. Сесці (на нядоўгі час).
П. адпачыць.
|| незак. прыса́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.) і прысяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.); наз. прысяда́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
приса́живаться
1. (к присе́сть) прыса́джвацца;
2. страд. прыса́джвацца; прышыва́цца; см. приса́живать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
1. Махнуўшы чым‑н., зняць, сцерці з якой‑н. паверхні. Змахнуць пыл. Змахнуць крошкі са стала. □ Стася .. непрыкметна змахнула рукавом буйную слязу. Пальчэўскі. // Скінуць, збіць узмахам рукі. На слупах такія прыгожыя пухнатыя шапкі з снегу, як жа не змахнуць іх рукою. Лынькоў. // Лёгкім махам ачысціць што‑н. ад пылу, бруду і пад. Душэўна прывітаўшы госця ўсмешкай, жанчына змахнула фартухом услон каля стала і запрасіла Курловіча прысаджвацца. Дуброўскі.
2. Разм. Рэзкім рухам зняць, скінуць з сябе (адзенне, абутак). Хлопец усміхнуўся.. шырока і радасна, на хаду змахнуў са сваіх плеч паддзёўку. Кулакоўскі.
3. Разм. Зжаць, скасіць, прыбраць і пад. хутка, без затрымкі. [Жанчыны] адным духам змахнулі ячмень. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)