прырэ́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прырэ́зваю прырэ́зваем
2-я ас. прырэ́зваеш прырэ́зваеце
3-я ас. прырэ́звае прырэ́зваюць
Прошлы час
м. прырэ́зваў прырэ́звалі
ж. прырэ́звала
н. прырэ́звала
Загадны лад
2-я ас. прырэ́звай прырэ́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прырэ́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прырэ́зваць несов., см. прыраза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прырэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́заць², -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак., каго (што) (разм.).

1. Умярцвіць, канчаткова дарэзаўшы.

П. падбітага звера.

2. Зарэзаць.

Такі бандыт і п. можа.

|| незак. прыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прырэ́звацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прырэзваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прырэзваць — прырэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приреза́ть​I-2 несов.

1. прыраза́ць, прырэ́зваць, дараза́ць, дарэ́зваць; (свинью) прыко́лваць, дако́лваць;

2. (резать всех, многих) рэ́заць, зараза́ць; (свиней) кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)