назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыручэ́ння | |
| прыручэ́нню | |
| прыручэ́ннем | |
| прыручэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыручэ́ння | |
| прыручэ́нню | |
| прыручэ́ннем | |
| прыручэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. прируче́ние, одома́шнение;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыручы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны;
Прыручыць да выканання волі чалавека, зрабіць ручным, паслухмяным.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
одома́шнение
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прируче́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одома́шнивание адама́шніванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прико́рмка
1. (действие)
2. (то, чем прикармливают) прыко́рм, -му
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прика́рмливание
1. (приручение — о животных)
2. (кормление в дополнение к чему-л.) прыко́рмліванне, -ння
прика́рмливание грудно́го ребёнка ка́шей прыко́рмліванне грудно́га дзіця́ці ка́шай.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)