прыро́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыро́днік прыро́днікі
Р. прыро́дніка прыро́днікаў
Д. прыро́дніку прыро́днікам
В. прыро́дніка прыро́днікаў
Т. прыро́днікам прыро́днікамі
М. прыро́дніку прыро́дніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыро́днік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст па прыродазнаўчых навуках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)