грот¹, -а, М гро́це, мн. -ы, -аў, м.

Штучная або прыродная пячора.

Штучны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́хра, -ы, ж.

Прыродная мінеральная фарба жоўтага або чырвонага колеру.

|| прым. во́хравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесастэ́п, -у, м.

Прыродная пераходная зона паміж стэпам і лесам.

|| прым. лесастэ́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесату́ндра, -ы, ж.

Прыродная пераходная зона паміж лесам і тундрай.

|| прым. лесату́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́жы, -ая, -ае; дуж.

Які валодае вялікай фізічнай сілай.

Узяўся за гуж, не кажы, што не дуж (прыказка).

|| наз. ду́жасць, -і, ж.

Прыродная д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыро́дны прыро́дная прыро́днае прыро́дныя
Р. прыро́днага прыро́днай
прыро́днае
прыро́днага прыро́дных
Д. прыро́днаму прыро́днай прыро́днаму прыро́дным
В. прыро́дны (неадуш.)
прыро́днага (адуш.)
прыро́дную прыро́днае прыро́дныя (неадуш.)
прыро́дных (адуш.)
Т. прыро́дным прыро́днай
прыро́днаю
прыро́дным прыро́днымі
М. прыро́дным прыро́днай прыро́дным прыро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лесату́ндра, ‑ы, ж.

Прыродная пераходная зона паміж лесам і тундрай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руда́, -ы́, ДМ рудзе́, мн. ру́ды, руд, ж.

Прыродная мінеральная сыравіна, якая змяшчае ў сабе металы ці іх злучэнні.

Жалезная р.

|| прым. ру́дны, -ая, -ае.

Рудныя горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́ндра, -ы, ж.

Прыродная зона арктычнага пояса, якая характарызуецца суровым кліматам, бязлессем, вечнай мерзлатой, беднай расліннасцю, а таксама тып расліннасці, характэрны для гэтай зоны.

|| прым. ту́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесастэ́п, ‑у, м.

Прыродная зона, якая характарызуецца чаргаваннем лясных і стэпавых участкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)