прыро́бліваць гл. прырабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыро́бліваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыро́бліваю прыро́бліваем
2-я ас. прыро́бліваеш прыро́бліваеце
3-я ас. прыро́блівае прыро́бліваюць
Прошлы час
м. прыро́бліваў прыро́блівалі
ж. прыро́блівала
н. прыро́блівала
Загадны лад
2-я ас. прыро́блівай прыро́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыро́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыро́бліваць несов., см. прырабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прырабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.

1. што і да чаго. Прымацаваць, трывала злучыць з чым-н.

П. ручку да форткі.

2. што і да чаго. Прыбудаваць да чаго-н.

П. дашчаную пуню да хлява.

3. што, чаго і без дап. Зарабіць у дадатак да асноўнага заработку.

П. на пагрузцы вагонаў.

4. што. Прыбавіць вязаннем.

П. палецу пальчатцы.

|| незак. прырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і прыро́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыро́бка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыро́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыробліваць — прырабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́блівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прырабіцца.

2. Зал. да прыробліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прыробліваць — прырабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)