прыраста́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыраста́ю прыраста́ем
2-я ас. прыраста́еш прыраста́еце
3-я ас. прыраста́е прыраста́юць
Прошлы час
м. прыраста́ў прыраста́лі
ж. прыраста́ла
н. прыраста́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыраста́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыраста́ць несов.

1. прираста́ть; приживля́ться;

2. перен. прираста́ть;

3. прираста́ть; увели́чиваться;

1-3 см. прырасці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыраста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прырасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -це́; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. да чаго. Зрастаючыся, утварыць адно цэлае з чым-н.

Прышчэп прырос.

П. дамесца (перан.: зрабіцца нерухомым).

2. Павялічыцца ў колькасці, памерах (разм.).

|| незак. прыраста́ць, -а́е.

|| наз. прырашчэ́нне, -я, н. і прыро́ст, -у, М -сце, м. (да 2 знач.).

Прырашчэнне працэнтаў.

Прырост пагалоўя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прираста́ть несов. прыраста́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыро́стаць несов., см. прыраста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прырастаць — прырасці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць жывога арганізма або яго частак, органаў прыстасоўвацца да новых умоў, прыжывацца, прырастаць да чаго‑н. Прыжывальнасць саджанцаў. Прыжывальнасць расады. Прыжывальнасць перасаджанай скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыраста́нне ср.

1. прираста́ние; приживле́ние;

2. прираста́ние;

1, 2 см. прыраста́ць1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приживля́ться

1. прыжыва́ць, прыжыва́цца; (прирастать) прыраста́ць; (срастаться) зраста́цца;

2. страд. прыжыўля́цца; прыро́шчвацца; см. приживля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)