прыраза́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыраза́ецца |
прыраза́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыраза́ўся |
прыраза́ліся |
| ж. |
прыраза́лася |
| н. |
прыраза́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыраза́цца несов., страд. приреза́ться, прире́зываться; пригоня́ться, подгоня́ться; см. прыраза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыраза́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да прыразаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прырэ́звацца несов., страд., см. прыраза́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приреза́ться несов., страд. (о земле) прыраза́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)