прыпы́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпы́нены |
прыпы́неная |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя |
| Р. |
прыпы́ненага |
прыпы́ненай прыпы́ненае |
прыпы́ненага |
прыпы́неных |
| Д. |
прыпы́ненаму |
прыпы́ненай |
прыпы́ненаму |
прыпы́неным |
| В. |
прыпы́нены (неадуш.) прыпы́ненага (адуш.) |
прыпы́неную |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя (неадуш.) прыпы́неных (адуш.) |
| Т. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай прыпы́ненаю |
прыпы́неным |
прыпы́ненымі |
| М. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай |
прыпы́неным |
прыпы́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпы́нены |
прыпы́неная |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя |
| Р. |
прыпы́ненага |
прыпы́ненай прыпы́ненае |
прыпы́ненага |
прыпы́неных |
| Д. |
прыпы́ненаму |
прыпы́ненай |
прыпы́ненаму |
прыпы́неным |
| В. |
прыпы́нены (неадуш.) прыпы́ненага (адуш.) |
прыпы́неную |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя (неадуш.) прыпы́неных (адуш.) |
| Т. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай прыпы́ненаю |
прыпы́неным |
прыпы́ненымі |
| М. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай |
прыпы́неным |
прыпы́неных |
Кароткая форма: прыпы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпы́нены приостано́вленный, остано́вленный; см. прыпыні́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпы́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыпыніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приостано́вленный прыпы́нены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)